Koji vladar iz Srbije je prvi prisustvovao i ko nam je doneo prvu medalju na Olimpijskim igrama?
Kraljevina Srbija nije učestvovala na Prvim modernim Olimpijskim Igrama, ali je na svečanom otvaranju podignuta srpska zastava i intonirana srpska himna.
View this post on Instagram
Kralj Aleksandar Obrenović bio je prvi strani lider jedne države koji je 1896. posmatrao i, kako kažu tadašnji hroničari, "iz svečane lože toplo pozdravljao takmičare velosipedskih trka, a naročito maratonce".
Takmičenja su prekinuta zbog kralja Aleksandra
Takmičenja su na trenutak prekinuta da bi se srpskom kralju ukazala najviša počast, svirana je srpska himna, zavijorila se srpska trobojka. Grčki list "Romijus" je spevao: "Živeli Srbi i Grci, živele Igre, igre dedova i očeva naših i igre naših potomaka".
U kraljevskoj pratnji bio je i Živojin Mišić, kasnije proslavljeni vojvoda u Prvom svetskom ratu.
Ni takmičarski deo nije prošao bez našeg čoveka. Više od jednog veka bilo je potrebno da se sazna da je Momčilo Tapavica, pored toga što je bio prvi Srbin učesnik Olimpijskih igara, bio i osvajač odličja.
Srbin iz Vojvodine, pod zastavom Ugarske je osvojio bronzanu medalju, odnosno lovorovu grančicu kao priznanje za treće mesto, takmičeći se u tenisu.
View this post on Instagram
Prvi olimpijac je bio iz porodice graničara
To je činjenica koju su istoričari sporta zanemarili čitavih 100 godina i tek pojavom knjige Dejvida Veličinskog utvrdeno je da je Tapavica bio treći u jednoj od olimpijskih disciplina. Tapavica je ponikao u staroj šajkaškoj porodici ratnika graničara na Dunavu.
Rođen je u Nadalju 1872. od oca Arona, seoskog žandara i majke Jekaterine, rođene Kaćanski. Osnovnu školu završio je u Nadalju, gimnaziju u Novom Sadu, kao stipendista Matice srpske okončao je studije arhitekture u Budimpešti.
Najpoznatije zgrade poput Matice srpske u Novom Sadu i Državne banke u Cetinju projektovao je u mladosti, kasnije je stvarao u Rimu, Lozani, Rabatu i Poreču. Umro je 10. januara 1949. godine u Puli, gde je i sahranjen.
Na grudima Tapavice pucala su dugmad
- Ovaj kršni momak, na čijim su prsima pucala dugmad i šavovi gardijske uniforme pod pritiskom nabujalih mišića, bio je veliki drug i veoma obrazovan čovek - zabeležio je predsednik Mađarskog olimpijskog komiteta iz 1896. dr Ferenc Kemenp.
Bavio se raznim sportskim granama i bio fizički jači od svih vršnjaka. Imao je samo jednu manu: precenio je svoju snagu i to mu se osvetilo u Atini...
Sve je želeo da uradi na brzinu, pa je jednom rukom podigao teg opterećen za dve ruke i mišić mu je pukao u ramenu. Da se nije igrao snagom, Ugarskoj bi doneo najmanje dve zlatne medalje iz Atine...
0
0
