Legendarni Džejms Kan – 10 nezaboravnih uloga holivudskog velikana
Džejms Kan, zvezda filmova Kum (The Godfather), Misery i Elf, preminuo je u 82. godini. Rođen je u njujorškom Bronksu 1940. godine, a proboj u filmsku industriju napravio je 1970-ih.
Прикажи ову објаву у апликацији Instagram
Za ulogu u filmu Kum bio je nominovan za Oskara.
Džejms Kan je bio razigrani klinac iz Bronksa, sin nemačko-jevrejskih imigranata.
Igrao je žestoke momke na filmskom platnu: mornare, ragbiste, gangstere i bio je jedan od najprepoznatljivijih filmskih glumaca svoje ere.
Smrt Kana objavljena je na njegovom Tviter profilu.
It is with great sadness that we inform you of the passing of Jimmy on the evening of July 6.
— James Caan (@James_Caan) July 7, 2022
The family appreciates the outpouring of love and heartfelt condolences and asks that you continue to respect their privacy during this difficult time.
End of tweet
Evo nekih od Kanovih najupečatljivijih rola na velikom i malom ekranu:
El Dorado (1967)
Kan je imao samo 27 godina kada je igrao kockara iz Misisipija koji je vešto baratao nožem u vesternu Hauarda Hoksa. Ipak, nije bio u senci poznatijih i iskusnijih kolega Džona Vejna i Roberta Mičama.
Them Boys 🤠 #ElDorado End of tweet pic.twitter.com/ToQEUjxlzn
— James Caan (@James_Caan) April 14, 2022
Brajanova pesma (1971)
Džejms Kan u početku nije bio voljan da snimi ovaj hvaljeni TV film o Brajanu Pikolu, igraču američkog fudbala iz ekipe Čikago medvedi koji je oboleo od raka u 26. godini.
Ali pokazalo se da je ispravno postupio prihvatajući ulogu, jer je bio nominovan za Emi nagradu zajedno sa kolegom Bilijem Dijem Vilijamsom.
Kum (1972)
Uloga svojeglavog i surovog Santina „Sonija“ Korleonea u epskom filmu Frensisa Forda Kopole o mafijaškoj italijanskog porodici donela mu je prvu i jedinu nominaciju za Oskara.
Kan je nakratko ponovio tu ulogu dve godine kasnije u flešbek sceni pred kraj drugog nastavka Kuma.
Kockar (1974)
Ulogu u drami o profesoru književnosti koji se bori sa zavisnošću od kockanja, Kan je smatrao jednom od svojih omiljenih, uprkos tome što se sukobio sa režiserom Karelom Rajsom tokom snimanja.
Rimejk filma, delimično zasnovan na noveli Fjodora Dostojevskog iz 1866. godine, napravljen je 2014. sa Markom Volbergom u glavnoj ulozi.
Funny Lady (1975)
Kan je glumio šoumena Bilija Rouza, trećeg muža vodviljske zabavljačice Fani Bris, koju je glumila Barbra Strejsend, u muzičkom nastavku filma Funny Girl iz 1968.
Ne samo da je dobio nominaciju za Zlatni globus, već i zlatnu ploču za doprinos zvučnoj podlozi filma.
Rolebrol (1975)
Sportska građa, koju je Kan razvio još kao student na Državnom univerzitetu u Mičigenu, bila mu je od koristi za ulogu Džonatana I u futurističkom trileru Normana Dževisona, smeštenog u svet u kome je sport bukvalno pitanje života i smrti.
#Rollerball End of tweet pic.twitter.com/9EzAb7BUOU
— James Caan (@James_Caan) February 18, 2022
A Bridge Too Far (1977)
Kan je imao relativno malu ulogu u epskom filmu o Drugom svetskom ratu Ričarda Atenboroa, ali je ipak ostavio veliki utisak kao narednik Edi Dohan koji odbija da dozvoli da mu saborac umre, čak i ako to znači da uperi pištolj u lekara koji je nemoćan.
Mizeri (1990)
Keti Bejts je dobila Oskara za ulogu u adaptaciji Stivena Kinga, ali se publika vezala za Kana, odnosno romanopisca Pola Šeldona koji je postao zatočenik svoje „najveće obožavateljke“.
Mikijeve plave oči (Mickey Blue Eyes – 1999)
Uloga jednog od članova porodice Korleone učinila ga je idealnim da igra Frenka Vitalea, njujorškog mafijaša koji nije baš impresioniran kada se njegova ćerka (Džin Triplhorn) veri za britanskog aukcionara (Hju Grant).
„Odlično smo se slagali“, rekao je Grant kasnije.
„Moja teorija je da se malo zaljubio u mene.“
Elf (2003)
Novije generacije ljubitelja filma bolje su upoznale Kana kada je dobio ulogu oca Vila Ferela u komediji o čoveku odraslom na Severnom polu koji putuje u Njujork da pronađe biološkog oca.
Fantazija glumca i producenta Džona Favroa ponovo je spojila Kana sa Edom Asnerom, sa kojim je glumio u El Doradu 36 godina ranije.
0
0
