U periodu od oko 1371. do 1459. godine, nastale su neke od najreprezentativnijih srednjovekovnih građevina. Ovo je srpska srednjovekovna arhitektura.
Foto: Shutterstock
U periodu od oko 1371. do 1459. godine, u vreme kada se na teritoriji Srbije grade crkve moravske stilske grupe, Turci već uveliko napadaju i osvajaju dotadašnje srpske zemlje.
Turci su prvo osvojili Makedoniju, dok se u slivu Morave još neko vreme zadržala relativno nezavisna srpska država kneza Lazara sa prestonicom u Kruševcu, despota Stefana Lazarevića sa prestonicom u Beogradu i Đurađa Brankovića sa prestonicom u Smederevu.
Погледајте ову објаву у апликацији Instagram
U tom periodu, od oko devedeset godina, dok Turci 1459. godine nisu osvojili sve zemlje do Dunava i kada prestaje svako dalje monumentalno građenje, nastale su neke od najreprezentativnihih građevina srednjovekovne arhitekture.
Погледајте ову објаву у апликацији Instagram
Težnja starih neimara da tretiraju građevinu kao vajarski spomenik odražava se na ovim crkvama. Zajednička karakteristika im je raspored osnove u obliku upisanog krsta, zadržan iz prethodnog perioda raškog stila građenja.
Погледајте ову објаву у апликацији Instagram
Osnovi upisanog krsta dodate su pevničke apside koje zajedno sa oltarskim prostorom daju oblik trolista. U ovoj stilskoj grupi primenjeno je i bogato rešenje sa pet kubeta, koja su višestrana.
Погледајте ову објаву у апликацији Instagram
Možda najprepoznatljivija odlika ove grupe je dekoracija fasade. One su ozidane kamenom i opekom, isto kao što je to rađeno u Makedoniji i na Kosovu i Metohiji, ali daleko bogatije ukrašene.
Погледајте ову објаву у апликацији Instagram
Posebno se izdvajaju redovi prozora u obliku rozeta. Ove rozete rađene su od velikih kamenih ploča prorezanih ornamentom.
Najviše zone često je ispunjna šahovskim poljima, ponekad samo naslikanim. Raznobojnost i polihromija je jedno od glavnih izražajnih sredstava ove dekorativne arhitekture - čemu doprinosi i činjenica da su spojnice maltera visoke gotovo isto koliko i opeka.